- توضیحات
- بررسی تخصصی
- نظرات کاربران
- ارسال نظر
چغندر گیاهی دو ساله است و برای گل دهی به یم دوره سرما با دمای 4 الی 10 دجه سانتیگراد دارد. چغندر به دو صورت برگی و لبویی وجود دارد که چغندر برگی را برای مصرف برگ آن و چغمدر لبو را برای مصرف ریشه ی آن می کارند. رنگ قرمز لبو به علت وجود بتاسیانین که ترکیبی از نیتروژن است به وجود میاید. رنگهای دیگر چغندر با توجه به دما و نوع چغندر تغییر میکنند.
چغندر ها به علت اینکه مقدار زیادی قند در خود دارد از قدیم مورد استفاده واقع شده است. تاریخچه ی استفاده از چغندر به بعد از سال 1700 بر میگردد.
چغندر لبویی به عنوان پیش غذا و یا در سالاد و سایر غذا ها قابل استفاده است. در میان انواع چغندر ها رنگ قرمز آن و زرد آن محبوبیت بیشتری دارد. این گیاه در سال اول تولید ریشه میکند و ر سال دوم گل میدهد. این نوع چغندر در هر آب و هوایی رشد میکند ولی در آب و هوای سرد رشد بهتری دارد نسبت به آب و هوای گرم. این گیاه در زمان رشد نیاز به روزهای طولانی دارد و در روزهای کوتاه نمیتواند مواد غذایی را به خوبی جذب کند.
برای کاشت چغندر لبویی باید زمین را شخم عمیق زده و با کود های مناسب مخلوط کنید سپس زمین را زه کشی کرده و مسطح کنید. بذر ها به صورت بذرپاش در زمین ریخته میشود و یک لایه از کود حیوانی یا خاک نرم روی آن الک میشود. دمای مناسب برای رشد و جوانه زنی بین 16 الی 18 درجه ی سانتیگراد است. پس از رشد محصول باید بوته ها تنک شود تا فاصله ی 10 الی 15 سانتیمتری برای هر بوته با ردیف های 45 الی 50 سانتیمتری برای هر ردیف شکل گیرد. در مراحل بعدی رشد باید بازهم بوته ها تنک شود تا در مرحله ی اخر فاصله ی بوته ها به 25 الی 30 سانتیمتر برسد. نکته ی مورد توجه این است که استفاده ی بیش از اندازه از ازت در چغندر لبو باعث میشود رنگ آنها کم رنگ شده.
برای برداشت چغندر کافی است 3 الی 4 ماه ابیاری به صورت منظم انجام شود تا در اواسط پاییز ریشه ها به اندازه ی کافی بزرگ شوند و قابل استفاده گردند.