بادمجان نارنجی گلدانی
- توضیحات
- بررسی تخصصی
- نظرات کاربران
- ارسال نظر
بادمجان از صیفی جات های بومی هندوستان است که از زمان های قدیم در هند شناخته شده بوده که قدمت آن را به قرن پنجم میلادی تخمین زده اند. این گیاه در قرون وسطی توسط اعراب به اروپا برده شده و در آنجا مورد استقبال اروپاییان قرار گرفته است.
بادمجان گیاهی است علفی دارای ساقه های نسبتا ضخیم که از الیافی ارد مانند بر روی ساقه ها پوشیده شده است. برگهای این گیاه بزرگ و به شکل بیضی است. گلهای بادمجان به رنگ بنفش که میتوانند به صورت منفرد و یا مجتمع پدیدار شوند.
بادمجان دارای انواع متفاوتی است که به رنگ های سیاه، بنفش، نارنجی، سفید و شیار دار در ایران و در اکثر نقاط دنیا کشت می شود ضمنا بادمجان انواع زینتی نیز دارد که مصرف خوراکی ندارند.
در این میان انواع خوراکی آن که در ایران در سطح زیادی کشت می شوند عبارتند از بادمجان آمریکایی که طول بوته ی آن به 60 الی 120 سانتیمتر میرسد و میوه ی آن قطور و طول آن دو برابر عرض میوه میشود در اصلاح آن را بادمجان دلمه می نامیم. نوع دیگر بادمجان قلمی است که که شکل میوه ها دراز و باریک است.
بادمجان گیاه بومی مناطق گرم سیر بوده و نسبت به سرما حساس است معمولا در دمای زیر 16 درجه ی سانتیگراد دچار مشکل می شود و بوته خسارت می بیند. همچنین این گیاه در مناطق مرطوب بار دهی مناسب ندارد. بدین منظور در فصل زمستان در گلخانه ها بادمجان میوه های بد شکل با طعم نامطلوب به بار می آیند.
خاک مناسب
بادمجان برای رشد کافی نیاز به زمین های حاصلخیز دارد. خاک بوته ی بادمجان باید همیشه نم دار و مرطوب باشد. بهترین خاک برای کشت بادمجان خاکهای لومی شنی است. میزان اسیدیته ی رمین باید ما بین 5/5 الی 8/5 باشد و برای بهترین نتیجه نیاز به ازت زیاد در اوایل کشت و پتاسیم زیاد در زمان بار دهی دارد. بادمجان را در اوایل بهار می کارند تا در اواخر بهار به بار بشیند.
کاشت
بادمجان به دو روش کاشت مستقیم از بذر و کاشت خزانه ای از نشا کاشته می شود. برای کاشت نشایی بعد از تهیه ی نشا و فراهم کردن زمین نشا ها را در زمین می کارند. برای کاشت از طریق بذر بادمجان نسبت به گوجه فرنگی دیر تر سبز می کند و به اصطلاح نیاز به استراحت در خاک دارد همچنین بعد از سبز شدن نشاها رشد آهشتته ای دارند به طور کلی بسته به شرایط آب و هوایی زمان انتقال نشا ها بین 6 الی 12 هفته است. طریقه ی کاشت بذر ها به صورت ردیفی بوده و فاصله ی خطوط کاشت حدود 50 الی 60 سانتی متر است.