بذر فلفل ستاره ای میکس

فلفل ستاره میکس

بسته بندی 50 عددی
ساخت کشور: روسیه
بسته بندی کشور ایران

تاریخچه و گیاهشناسی

فلفل از سبزیجات خانواده Solanaceae  بومی مکزیک و آمریکای مرکزی است که از طریق اسپانیا به سراسر اروپا، آسیا و آفریقا گسترش پیدا کرده است. فلفل ستاره ای میکس با نام انگلیسی Bishop Crown  یکی از ارقام گونه Capcicum baccatum واریته Pendulum که از آمریکای جنوبی منشاء گرفته است. از لحاظ ظاهری شبیه به ستاره و طعمی مشابه فلفل دلمه ای دارد و به دلیل داشتن عطر خوب و ظاهر زینتی و جذاب در آشپزی و سفره آرایی طرفداران زیادی دارد. این فلفل به رنگهای سبز، قرمز، نارنجی و زرد می­روید که در بازار معمولا کم یاب بوده اما امکان کاشت آن در منزل وجود دارد. فلفل ستاره ای گیاهی علفی و یکساله که ارتفاع بوته آن بین 60 تا 100 سانتی­متر متغیر است. برگها سبز رنگ، بدون کرک و منفرد بوده و گلهایی به رنگ سفید دارد. گلها خود گرده افشان بوده اما حشرات می­توانند به گرده افشانی کمک کرده و موجب افزایش تعداد میوه شوند. میوه فلفل ستاره ای غنی از  ویتامین C است. همچنین مقوی بوده و خاصیت ضد عفونی کننده دارد.

نحوه کاشت و نگهداری

خاک غنی از مواد غذایی (مخلوطی از کوکوپیت و پرلیت) با pH 5/5 تا 7/5 برای کاشت مناسب است. فلفل pH اسیدی را بهتر از گوجه فرنگی و بادمجان تحمل می­کند. خاک سخت و فشرده که زهکشی مناسب ندارد برای کاشت توصیه نمیشود. اگر بذرها را به مدت 2 تا 8 ساعت در آب ولرم خیس کنید جوانه زنی سریعتر انجام می­شود. گلدان را از خاک پر کرده و بذرها را در عمق 5/0 تا 1 سانتی­متری خاک بکارید. بعد از کاشت سطح گلدان را به آرامی با اسپری آبیاری کنید. بهترین درجه حرارت برای جوانه زنی 27 درجه سانتی­گراد بوده و لازم است گرما و رطوبت کافی برای جوانه زنی فراهم شود. معمولا 14 روز پس از کاشت جوانه زنی رخ می­دهد. میتوان سطح گلدان را با پلاستیک شفاف پوشانده و چندین سوراخ برای تهویه هوا در سطح آن ایجاد کنید. بعد از جوانه زنی پوشش پلاستیکی را برداشته و گلدان را در محیطی با نور کافی قرار دهید.

برای کاشت فلفل ستاره­ای می­توان بذرها را در سینی نشاء یا گلدان معمولی پلاستیکی کشت کرد و پس از اینکه نشاء به مرحله دو برگی رسید به گلدان یا زمین اصلی منتقل کرد. در زمان انتقال نشاء باید دقت کرد که ریشه آسیبی نبیند. در کشت داخل زمین فاصله 30 سانتی­متر بین بوته­ها مناسب است. برای تامین نیاز­های غذایی میتوان از کودهای مایع با کمترین مقدار نیتروژن استفاده کرد. برخی منابع گزارش کردند اگر برگهای گیاه با سولفات منیزم اسپری شوند موجب بهبود در تولید محصول می­شود. بعد از اینکه بوته ها بزرگ شدند برای اینکه ساقه بتواند وزن میوه را تحمل کند میتوان از میله­های چوبی یا پلاستیکی به عنوان نگهدانده در کنار بوته استفاده کرد. دوره رشد معمولا از زمان باروری تا برداشت محصول 60 تا 120 روز طول می­کشد.