بذر پیاز سفید آذر سبزینه

پیاز سفید با نام علمی Allium cepa یکی از صیفی جات متعلق به خانواده Alliaceae است. زادگاه پیاز مناطق جنوب غربی آسیا است و یکی از قدیمی ترین گیاهان زراعی است که از هزاران سال قبل به عنوان طعم دهنده غذا و دارو استفاده میشده است. پیاز گیاهی دو ساله است که به صورت غده ای رشد می کند. در سال اول اندام رویشی و در سال دوم اندام زایشی ایجاد می شوند. برگها و ساقه ی گیاه تو خالی بوده و ارتفاع ساقه به بیش 60 سانتی متر می رسد. انتهای ساقه پیاز در خاک به صورت استوانه ای ضخیم شکل می گیرد و در قسمت فوقانی برگهای ضخیم و فلس مانند که کلروفیل خود را از دست داده اند به رنگ قرمز یا سفید می رویند. ریشه پیاز سطحی بوده و از قسمت زیرین ساقه خارج می شود. بوی پیاز مربوط به ترکیبات گوگردی فراری است که در هنگام تقطیر در درجه حرارت معمولی اتاق تجزیه می گردند و طعم پیاز پخته در مقایسه با پیاز خام ملایم تر است. پیاز های سفید در مقایسه با پیاز قرمز طعم ملایمتری دارند. مصرف پیاز خام به تنظیم ترشحات معده کمک کرده و مصرف آن همراه با غذا های چرب، موجب هضم چربی می شود. پیاز خاصیت آنتی بیوتیکی داشته و می تواند میکروبها را نابود کند. 

مصرف بالای پیاز در دنیا موجب شده که ارقام روزکوتاه و روز بلند پیاز تولید شوند بنابراین میتوان در طول سال پیاز را کشت کرد. پیاز جز گروه سبزی های فصل خنک است اما در سطح تجاری در مناطق سردسیر (فصل بهار) و گرمسیر (فصل پاییز) کشت می شود. دمای مناسب برای کاشت پیاز 13 تا 24 درجه سانتی گراد است و دمای مناسب برای رشد غده پیاز 24 درجه سانتی گراد است. به طور کلی هوای خنک و روزهای بلند عامل تشکیل غده پیاز هستند. خاک مناسب برای کاشت پیاز باید سبک، نرم و حاصلخیز باشد. پیاز در خاکهای اسیدی  نمی تواند رشد کند و pH 8/5 تا 5/6 مناسب است. استفاده از کود های حیوانی پوسیده و کود های شمیایی (فسفر، پتاس و نیتروژن) ضروری است. کاشت پیاز به دو صورت نشاء و بذر انجام می شود. در صورت کشت نشایی بعد از برطرف شدن خطر سرما بوته ها را به زمین اصلی منتقل می کنند. داخل زمین فاصله ردیف ها 35 تا 40 سانتی متر و فواصل بین بوته ها روی ردیف 5 تا 10 سانتی متر در نظر گرفته می شود. داخل زمین باید مبارزه با علفهای هرز انجام شود چون ریشه های علف هرز به پیاز آسیب می رسانند.
برای کاشت پیاز داخل گلدان باید آن را با خاک مناسب پر کرده و بذر ها را در عمق 2 تا 3 سانتی متری خاک کاشت و سپس گلدان را آبیاری کنید. گلدان باید در محیط با نور مناسب قرار گیرد. در طول دوره جوانه زنی بذر ها باید رطوبت خاک حفظ شود. دور آبیاری منظم موجب می شود طعم پیاز شیرینتر گردد. هنگامی که بخشی از غده پیاز از خاک بیرون آمد برداشت انجام می شود. در فصل پاییز ساقه ها زرد شده و پوست خارجی پیاز در زیر خاک خشک می گردد. اگر برداشت انجام نشود در فصل بهار قسمت میانی پیاز رشد کرده و ساقه گل دهنده تولید می کند. گلهای پیاز سفید رنگ و دانه های آن سیاه رنگ بوده که می تواند برای کاشت سال بعد استفاده شود. پیاز ها را پس از برداشت به مدت دو روز در آفتاب قرار می دهند تا خشک شود. سپس به مدت 1 ماه به انبار منتقل می شود تا به صورت کامل خشک گردد.