سس گیاهی انگلی که باعث نابودی محصولات کشاورزی می شود.

گیاه انگلی سس چیست؟

سس گیاهی است یک ساله، که از طریق جنسی و غیرجنسی تکثیر می یابد. سس بدون کلروفیل یا سبزینه است. به همین دلیل نمی تواند فتوسنتز کند. پس برای تامین نیاز غذایی خود به گیاهان دیگر وابسته است. سس گیاهی به صورت یک انگل زندگی می کند و با سرعت به دور گیاه میزبان پیچیده و اندام های مکنده خود را به درون گیاه فرو می کند. این اندام های مکنده شیره پرورده گیاه را جذب کرده و آن را از دسترس گیاه خارج می کند. این کار باعث تضعیف گیاه میزبان شده و مقاومت آن را در برابر آفات و بیماری ها کاهش می دهد.


 
بذر سس زمانی جوانه می زند که گیاه میزبان در دسترس باشد. تا زمانی که گیاه میزبان کشت نشود، بذر سس به صورت خفته تا چندین سال درون خاک می ماند.
سس از ساقه های باریک زرد رنگ تشکیل شده است که این ساقه های باریک زمانی که به گیاه میزبان می چسبند قطورتر می شوند. این گیاه گل هایی خوشه ای دارد که قطر کلی آنها به 1 الی 1.5 سانتیمتر می رسد. هر بوته سس چند هزار بذر تولید می کند. بذر سس به سرعت از طریق آب، خاک، دام، انسان، ادوات کشاورزی، بذرهای دیگر و ... منتشر می شود.
گیاهان زیادی میزبان سس هستند از جمله یونجه، شبدر، گوجه فرنگی، سبزیجات و ... که در همه نقاط ایران دیده می شود. 

روش های پیشگیری از آلودگی با گیاه انگلی سس:

در ابتدا به این مورد توجه شود که پیشگیری می تواند به  مقدار قابل توجهی از تکثیر و گسترش سس بکاهد.
در اولین مرحله باید بدانیم زمین مستعد رشد سس هست یا نه. با استفاده از گیاهان تله این کار امکان پذیر است. در صورت کاشت شبدر یا یونجه به عنوان گیاه تله، بذرهای سس رشد می کند. در این صورت گیاه را به همراه سس رشد کرده بسوزانید.
استفاده از بذر مرغوبی که عاری از بذر سس باشد.
استفاده از ماشین آلات کشاورزی که به خوبی شسته شده و همراه با گل و لای زمین های آلوده دیگر نباشد.
تناوب کشت در زمین های کشاورزی رعایت شود. می توان از گیاهان مقاوم به سس مانند گندم، جو یا سویا استفاده کرد.
استفاده از سموم بذر کش قبل از کشت بذر در زمین با توجه به دوره کارنس سم، می تواند بذرهای سس را تا مقدار قابل توجهی از بین ببرد.
عدم استفاده از کود دامی نپوسیده یا استفاده از کود دامی که دام ها از زمین های آلوده تغذیه شده باشند. 

راه های مبارزه با گیاه انگلی سس:

در صورت مشاهده سس بر روی بوته، قبل از گلدهی اقدام به حذف فیزیکی آن کنید.
توجه داشته باشید که اگر مقدار خیلی کوچکی از سس بر روی گیاه باقی بماند، به رشد خود ادامه داده و مجددا گسترش می یابد.
در صورت رشد زیاد بر روی بوته، اقدام به حذف بوته کنید. بوته کنده شده همراه با سس را بسوزانید. 
قبل از گلدهی گیاه انگلی سس اقدام به حذف آن کنید. چرا که در صورت گلدهی و تشکیل بذر منطقه وسیعتری به سس آلوده می شود. 
هر چه تراکم کشت بالاتر باشد مخصوصا برای شبدر و یونجه، احتمال جوانه زنی و رشد سس کاهش پیدا می کند.
با تغییر فصل کشت یونجه از بهار به پاییز می توان شرایط رشد سس را نامساعد کرد.
در تکه هایی از زمین که سس رشد کرده و مقابله با آن مشکل می شود، میتوان از سم علفکش به صورت محدود به همان منطقه آلوده استفاده کرد.
راه دیگر مبارزه با سس رشد کرده، سوزاندن منطقه آلوده به وسیله آتش است. می توان به صورت دستی نیز گیاهان را خارج کرد و سوزاند، ولی این امر زمانی اثر گذار است که سس به گل و بذر نرفته باشد. استفاده از سم داکتال برای از بین بردن سس می تواند موثر باشد. برای استفاده از هر گونه سم و علف کش با کارشناسان کشاورزی مشورت کنید.
برای مبارزه با سس در باغات باید به مدیریت تلفیقی توجه شود. در باغاتی که مبارزه با علف هرز انجام نشده یا ضعیف است، احتمال درگیری با گیاه سس بیشتر گزارش شده است. پس برای مبارزه در قدم اول باید علف های هرز و پاجوش های اضافی اطراف درخت را قطع کرد. برای حذف این علف ها علاوه بر روش های مکانیکی می توان از سموم علف کش نیز استفاده کرد. هرس شاخه های نزدیک به زمین هم میتواند به پیشگیری از آسیب سس در باغات کمک کننده باشد. 

در آخر باید به این نکته اشاره کرد که برای ریشه کن کردن سس باید صبور بود و تمامی راه های مقابله را با هم انجام داد. به مرور می توان شاهد کاهش این آفت در مزارع و باغات بود.